smak

smak {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -u, zwykle w lp {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zmysł zdolny do odróżniania pewnych właściwości chemicznych pokarmów; jego receptory znajdują się głównie na języku i podniebieniu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozpoznawać potrawy smakiem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'właściwości chemiczne potraw rozpoznawane za pomocą receptorów umiejscowionych na języku i podniebieniu, zazwyczaj wywołujące przyjemne doznania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kwaśny, gorzkawy, słony, cierpki smak. Łagodny smak. Coś dodaje smaku potrawie. Coś podkreśla wykwintny smak. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ochota na zjedzenie czegoś, apetyt na coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mieć na coś smak. Jeść coś ze smakiem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przyprawa dodawana do potraw i zmieniająca ich właściwości chemiczne odbierane przez zmysły': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dodać do tortu smak waniliowy. Lody o smaku owocowym. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zdolność do rozpoznawania rzeczy pięknych, tworzenie rzeczy pięknych; gust': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mieć dobry, zły smak. Urządzić coś ze smakiem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wywar mięsny lub warzywny, stanowiący podstawę do przygotowania innych potraw': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zupa na smaku warzywnym.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}być bez smaku; {{/stl_10}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}(jest) {{/stl_7}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}nie w smak; przypaść {{/stl_7}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}do gustu [do smaku, do serca] {{/stl_7}}